Weekly update 12: Mel’s fitter body challenge

We zijn alweer 12 weken onderweg en ik kan nu voor het eerst zeggen dat ik me echt lekkerder en fitter voel. Ondanks flinke fibro-pijnaanvallen heb ik gemiddeld minder pijn, ik voel me vrolijker, actiever en het mooie is: ik realiseer me ook echt dat ik me anders voel. 

Het afvallen gaat niet hard, helemaal niet zelfs, maar mijn primaire doel was om mezelf gezonder en beter te voelen. Ik blijf natuurlijk doorgaan voor de kilo’s, want tja, ik ben nou eenmaal te zwaar… 

Momentje van trots: vrijdag ben ik op de fiets naar het werk gegaan (ongeveer 14km heen en 14km terug). Wel op mijn elektrische fiets, aangezien ik het anders niet zou trekken met mijn fibro, maar ik heb het toch maar mooi gedaan! En zolang buienradar zegt dat het droog is, blijf ik dat ook doen op de vrijdag. 

Dat fietsen gebeurt sowieso veel meer, nu baby Q lekker mee kan op de fiets. Gezellig! En daarmee is het plan van vorige week geslaagd!

Tussenstand: -/- 3,6 kg (Huh? Aangekomen!)

Plan komende week: Blijven fietsen en weer gaan zwemmen! Ben al een hele tijd niet wezen banen trekken, deze week wil ik dat minimaal twee keer doen!

Sing-in: Muziek op schoot

Vorige week kwam mijn moeder met de opmerking dat er in het theater bij ons in Haaksbergen een sing-in wordt gegeven door een muziek-op-schoot docente. Aangezien onze baby Q altijd direct reageert op muziek, leek me dit erg leuk voor hem.

Zondag was het zover en zo leuk als ik dacht dat het zou zijn, was het ook. Ik heb Quinten nog nooit zo gefocust gezien op iets of iemand. Deze mevrouw deed het erg leuk met de kleintjes, het was dan ook echt geschikt voor kids van 4 maanden tot 4 jaar. Hoewel ik denk dat het absoluut leuker als de kleintjes een beetje kunnen staan en wandelen, want het dansjes meedoen gaat nog een beetje lastig als je niet kunt staan.

Mocht je eens zoiets voorbij zien komen, ga het dan écht doen. Leuk voor je kleintje, maar je leert als ouders ook ‘schoonmaakliedjes’ om je kindje te laten helpen schoonmaken. (Altijd handig!)
Oma, bedankt voor de tip én het maken van de foto’s! Ik vond het een top ochtend!

Hoe reageert jouw kindje op muziek en alles wat ermee te maken heeft?

Weekly update 11: Mel’s fitter body challenge

Wauw! De adviezen die ik vorige week heb gekregen zijn goud waard! Ik voel me 10x beter en houd het ‘vlammetje’ aan het branden.

Momentje van trots deze week: op vrijdag na uitvoerig overleg met manlief besloten om lekker een patatje te gaan halen voor het avondeten. Maar eigenlijk is vrijdagavond mijn ‘snack’-avondje op de bank en die heb ik na het avondeten vervangen door twee kiwi’s en een glaasje crystal clear! En zo erg was dat ook nog eens niet. 

Ik merk wel dat ik nog steeds erg veel zin heb in mijn bakje hartigheidjes ’s avonds, maar ik kan me wel steeds beter langs het chips-schap in de supermarkt slepen. En tja, als er niks in huis is, houd het simpelweg op en moet ik het doen met een cracker met (30+) kaas. En dat kraakt ook, dus ach…

Wat heb ik deze week geleerd: crash diëten werken op de korte termijn, maar ik kan dat nooit lang volhouden. De methode die ik nu gebruik is ook op lange termijn erg goed vol te houden. Yes! 

Tussenstand: -/- 4,6 kg

Plan komende week: lekker veel op de fiets bij goed weer, aangezien baby Q lekker mee kan sinds zaterdag! 

  

Blog challenge

Mijn site bestaat nu al een halfjaar (wat vliegt de tijd) en graag wil ik een aantal vaste rubrieken laten terugkomen. “Mel’s fitter body challenge” is er daar één van, maar ook zou ik graag een blog challenge met jullie aangaan!

Wat heb ik dan nou weer bedacht? Ik heb het al met een aantal mensen gedeeld en die vonden het allemaal een best leuk idee! Wel heb ik écht jullie hulp hierbij nodig, maar het kost niet veel tijd, hoor!

  
Ik zou het leuk vinden als jullie mij via een reactie onder dit bericht een willekeurig woord geven om over te bloggen. Alle gegeven woorden zal ik bewaren en elke week op dinsdag zal ik één woord gebruiken ter inspiratie voor een artikel. Dus: hoe meer woorden ik van jullie krijg, hoe langer deze rubriek kan blijven bestaan :-).

Wat is jouw woord voor mij?

Weekly update 10: Mel’s fitter body challenge

Daar zijn we alweer met de 10e update. En ik realiseer me dat het niet echt opschiet… Ik kan wel janken, ik wil dit doen, maar toch raak ik gefrustreerd en lukt het niet. Vreemd eigenlijk, dat je lichaam zo anders reageert dan je hoofd, of dat je hoofd twee verschillende dingen wil… Ik weet het niet echt.

Na mijn vorige (frustratie)update kreeg ik een héél lief mailtje van een oud-collega / vrouw van werkgever die nu voedingsconsulente is en die drukte me weer met de neus op de feiten. De feiten die ik overigens al mijn hele leven ken en toch op de één of andere manier vergeet en weer terug moet vinden.
De feiten die mij leren dat ik door koolhydraatarm te eten vaak te weinig ga eten en dus ga snakken naar de verkeerde fatale voeding.
De feiten die mij leren dat je door een crash-dieet misschien wel kan afvallen, maar ook net zo snel de kilo’s er weer bij hebt, zodra je een keer de fout in gaat.
Ik schat mezelf toch wel in als redelijk intelligent, maar wat eten en diëten betreft lijkt ik wel achterlijk af en toe.
skip the diet just eat healthy

 

 

 

 

De tips die ik heb gekregen van deze dame (Annet zal binnenkort een gastblog schrijven over voeding en hoe zij hiermee werkt) zijn vooral: kies gezond, maar eet niet te weinig. Eet lekker je fruit, eet lekker een boterham en een cracker, maar kies bewust. En ga voor zes eetmomenten op de dag, drie hoofdmaaltijden en drie tussendoortjes. Aangezien ik een écht ritme en regelmaat-dier ben (zie mijn allereerste blog: Beloftes en afspraken) zou dit toch voor mij moeten werken.

Ondanks alles merk ik nog steeds aan mijn kleding dat mijn lijf wel verandert, dat mijn kleding allemaal wat losser gaat zitten. Misschien moet ik niet zo vasthouden aan de weegschaal, maar meer aan wat ik in de spiegel zie en wat ik van anderen hoor…

Volgende week een update hoe de tips van Annet mij vergaan.

Tussenstand: Precies gelijk aan vorige week, -/- 3,3 kg.

Recensie Enge Buren: RUK!

Het begon allemaal tijdens onze Sinterklaasviering, waarin mijn zusje en ik onze ouders (en onszelf) kaartjes gaven voor een show van Enge Buren: RUK!

Gisteravond was het zover. We hebben eerder al twee andere shows gezien van deze heren en het feit dat we ook voor de derde gingen zegt eigenlijk al genoeg.

Enge Buren is een muzikaal cabaret trio, bestaande uit Bep, Bob en Bram (ja, gelukkig inderdaad artiestennamen..). Later zal ik jullie trakteren op de trailer van deze show.

Enge Buren: RUK!
Enge Buren: RUK!
 
In deze show staan de specifieke muziekvoorkeuren voor mannen en vrouwen centraal. Zo is de muziek van Luv’ echte vrouwenmuziek, totdat je de muziek uitzet… Dan wordt het mannenmuziek. Alle clichés over mannen en vrouwen worden uitvergroot, waarbij wij vrouwen er natuurlijk wat slechter afgeschilderd worden. Zo zouden vrouwen per dag 4.000 woorden gebruiken om zich uit te drukken en mannen maar 300. (Mijns inziens zegt dat natuurlijk ook iets over de woordenschat voor mannen.)

Daarnaast komen de specifieke kenmerken van Enge Buren terug in elke show. Deze heren zijn keien in enorm maffe mimiek en hele gekke dansjes die helemaal nergens op slaan en juist daardoor enorm op de lachspieren werken. Daarnaast staat de interactiviteit met de zaal centraal, wat enigszins eng is op het moment dat je vooraan of aan de zijkant van zaal zit.
Maar als je denkt dat je alleen maar naar grappige teksten en dialogen gaat kijken en luisteren heb je het mis. Zelfs met die vrolijke noot zit er in sommige nummers absoluut een goede boodschap (met een knipoog).

Maar laat ik absoluut niet vergeten hoe ont-zet-tend muzikaal deze heren zijn. Gedrieën spelen ze bijna alle instrumenten (inclusief wasborden en zagen en vijlen) en zingen ze ook nog eens fantastisch. Van héél hoog (zijn jullie echt allemaal mannen?!) naar héél laag, alles klinkt goed en zuiver, waardoor je soms (héél soms) ook nog eens even vergeet dat je eigenlijk vooral naar belachelijk grappige teksten aan het luisteren bent.

Tijdens de show zit je in een achtbaan van verschillende reacties:
Herkenning in de enorm uitvergrote clichés
Genieten van de enorme muzikaliteit
… en daardoor af en toe de grapjes missen
Je buurvrouw aantikken omdat in dát specifieke nummer toch wel een erg duidelijke boodschap zat
Je buurvrouw aantikken omdat je allebei van mening bent dat dít misschien toch wel nét iets té grof was, maar we vinden het toch stiekem grappig (de opmerking: “déze hebben ze bewust na de pauze gedaan, want dan kan niemand meer weggaan.” viel in dit geval)
Constant moéten blijven kijken naar ‘die ene’ met die enorm gekke mimiek en de gekke dansjes…
Kortom: ik heb er nu ongeveer 450 woorden aan gespendeerd (de overige 3.550 heb ik al verbruikt vandaag) en ik heb nog steeds het gevoel dat het plezier wat ik heb gehad gisteravond niet heb kunnen doorgeven aan jullie!

Enge Buren: Als jullie dit lezen, ga zo door en mij zien jullie bij de volgende show in Tukkerland zeker weer terug! Eén puntje van kritiek: Ik heb écht de duckwalk gemist bij jullie versie van AC/DC :(.

En lieve lezers: ik had jullie de trailer van deze show beloofd. Je ziet hier maar een kleine impressie, maar mijn advies: koop een kaartje, ga gezellig een avondje uit en heb enorm veel lol!

Aangezien ik nu ruim 200 woorden over mijn grens van vandaag ben, zal ik gauw mijn mond houden, op aanraden van de Enge Buren…

 

 

 

40+2: mijn lieve zoon

Lieve Quinten,

Vandaag ben je 40 weken en 2 dagen oud. Precies zo lang heb ik je bij me mogen dragen. Veilig in mijn buik, niet wetend wat er allemaal zou gaan komen.

Wat heb jij mij veel geleerd. Je hebt mij geleerd wat échte, diepgewortelde liefde voor eeuwig en altijd is. Vergeet nooit, ik houd héél veel van heel veel mensen (waaronder jouw lieve papa), maar dat kan niet op tegen wat ik voor jou voel. Ik heb je bij me mogen dragen, vanaf het moment dat niemand jou nog met het blote oog kon zien, zo klein, tot het moment dat je een volledig, maar klein mensje was en eindelijk besloot naar buiten te komen.

Vanaf moment één dat ik je bij me had was ik trots. Trots op dat je met je ogen kon knipperen, trots dat je de luiers vol deed, trots dat je je flink liet horen ’s nachts in het ziekenhuis, trots dat je wilde drinken. Ik was en ben trots op alle ‘normale’ dingen die je doet. Dingen die (bijna) elk kindje doet en daarom als ‘normaal’ gezien wordt. Maar ik ben trots, omdat jij het ook kunt. Want ik weet dat het niet zo ‘normaal’ is, als door veel mensen wordt gedacht.

Maar ik ben ook bang, lieve Quinten. Bang als je nét iets later dan gemiddeld weer een kunstje uithaalt, bang als je koorts hebt, bang als je een beetje verkouden bent, bang als je wel erg lang uitslaapt, bang als je huilt, bang om jou ooit weer te verliezen. Gelukkig wéét ik dat dit een irrationele angst is, maar die is er nu eenmaal.

Ik vind het fantastisch om te zien hoe ontzettend lief jouw papa jou heeft. Net als hij bij mij, sta ik ook bij hem op nummer twee sinds dat jij er bent. Maar dat is niet erg. We hebben nu een mensje, waar door ons allebei het meest van gehouden wordt.

Ik kijk vertederd als ik zie hoe fantastisch jouw opa, oma’s, tantes en ooms met jou omgaan. Ze vinden je allemaal zó leuk, lief, grappig, mooi en geweldig (maar ik nog steeds het meest, hoor!).

Soms als je midden in de nacht wakker wordt en een beetje verdrietig bent, ga ik lekker met jou tegen me aan op onze loveseat in jouw kamertje zitten. Je kijkt me dan aan en jouw ogen laten de mijne niet los. Op die momenten heb ik het gevoel dat er zóveel achter dat mooie koppie van je zit, dan wij op dit moment nog maar kunnen beseffen. Als je me zo aankijkt, alsof je mijn stemming aan kunt voelen, alsof je me helemaal lijkt te begrijpen zonder dat ik iets zeg, lijkt jouw ziel zoveel ouder dan je eigenlijk bent. Mijn heel gevoelige, kleine (maar groter wordende) lieve, mooi zoon.

Dan maken we de afspraak dat mama altijd voor jou terugkomt en dat jij ook altijd weer bij mama terugkomt. Zolang je dat nog niet kunt tegenspreken, is het goed.

Lieve Quinten, je bent fantastisch om bij ons te hebben. Je maakt het ons zeker niet moeilijk en bent een geweldig ventje. Als je die positiviteit die je nu bij je hebt, altijd bij je houdt, zul je het jezelf ook nooit te moeilijk maken.

Heel veel liefs en een dikke knuffel,
Mama xx

Weekly update 9: Mel’s fitter body challenge

Het wordt al bijna voorspelbaar, maar dit is weer een frustratie-blog. Ik ben er nu achter dat ik deze blogs niet alleen schrijf om als ‘stok achter de deur’ te gebruiken, maar ook omdat ik wil delen hoe 9 van de 10 lijnpogingen gaan. Vooral in mijn hoofd.

Het is misgegaan op woensdagavond. Ik had de spaarkaart van Emté vol, wat betekent dat ik een gratis boodschappenpakket ter waarde  van €50,- mocht gaan ophalen. En daar zaten natuurlijk geen biologische, koolhydraatarme producten in… Naast wasmiddel, colour catcher en andere non-food producten, zat er ook vooral verschillende soorten chips en snoep in. En dáár gaan we dan weer… Waarom ben ik niet sterk genoeg om dat gewoon weg te gooien/geven, of simpelweg in de kast te laten liggen zonder ernaar te snakken?!

Daarnaast heb ik veel moeite met mijn ontbijt. Een tijdje houd ik het vol een gebakken ei met kaas te eten, maar nu begint het me de strot uit te hangen. Ik krijg niet meer dan een half ei op ’s ochtends en heb natuurlijk om krap tien uur alweer een rammelende maag. Ik moet zeggen dat ik me op mijn werk erg goed kan inhouden. Vrijdag werd er gesnackt van de cafetaria en ik heb me toch braaf aan mijn bak sla gehouden. Het zijn echt de momenten thuis waar het helemaal misgaat.

Voor beide misstappen heb ik nu (denk ik) een oplossing.
Probleem 1: Ik heb de keukenkastjes weer helemaal uitgemest en er is geen snoep/koek/chips meer te vinden, behalve dat wat manlief elke dag meeneemt naar zijn werk.
Probleem 2: Ik heb wat recepten opgezocht voor een koolhydraatarm ontbijt en kwam op een amandelmeelpannenkoekje. Ideaal, ik maak de avond ervoor vast het beslag, dan hoef ik het in de ochtend alleen nog maar te bakken.

Ik merk wel aan mijn kleding dat er iets gebeurt met mijn lijf, maar ik vrees de weegschaal… Helemaal na het toffe resultaat van vorige week.

Oh ja! En de mensen die goed advies hebben zijn van harte welkom! Maar als je het woordje ‘gewoon’ gebruikt, ga ik gillen! “Oh, maar dan ga je toch ‘gewoon’ even meer bewegen. Of ‘gewoon’ aan de maaltijdshakes. Of ‘gewoon’ minder eten.” Hoewel ik blij ben voor diegene dat het bij hen heel ‘gewoon’ is, dat is het bij mij dus niet…

Tussenstand: -/- 3,3 kg

The fight continues…

Weekly update 8: Mel’s fitter body challenge

Maandag
Ik heb er helemaal zin aan en ga ervoor. Koolhydraatarm is fijn eten. Als ontbijt lekker een gebakken ei (ik wist niet dat ik dat ’s ochtends zo goed weg kon krijgen), ’s middags op het werk een bak ijsbergsla met een piepklein beetje yoghurt dressing en kipfilet. ’s Avonds groente met vlees. Tussendoor kun je kiezen voor komkommer/worteltjes. Voor de hartigheidjes zijn de grillworst, zeeuws spek en oude kaas mijn favoriet.
Mijn vader was jarig en moeders had mijn lievelingstaart (stroopwafel cheesecake) in huis gehaald. Ik kón er geen nee te zeggen, heb mijn schuldgevoel aan de kant geschoven en er héérlijk van genoten.
Daardoor heb ik in totaal 38 gram koolhydraten gegeten, in plaats van de geplande 20 gram.

Dinsdag
Eigenlijk heb ik vandaag dezelfde dag als gisteren gehad, qua eten. Met uitzondering van de stroopwafel-cheesecake natuurlijk!
’s Avonds heerlijk Japanse Wokgroenten gegeten, met een varkensfiletlapje.
Ik had nog een vergadering en ben lekker op de fiets gegaan, iets wat ik normaal niet zo gauw zou doen. Als dank daarvoor ben ik op de terugweg zeiknat geregend, maar ach, weer wat beweging kunnen invoeren!
In totaal heb ik vandaag 20 gram koolhydraten binnen gekregen.

Woensdag
De woensdag is mijn vrije dag. Ik ontbijt weer lekker, zoals de afgelopen dagen met een gebakken eitje. En ben heel blij dat ik nu tussen de middag lekker wat knakworstjes kan opwarmen, een keer wat anders dan sla :-). Het avondeten bestond voor de heren des huizes uit bami, voor mij zonder de mie, dus weer roerbakgroenten met vlees. Aan het eind van de maaltijd begint me dat wel een beetje te vervelen…
Ik had nog geen tussendoortjes gesnackt, dus ik maak voor de avond lekker een bordje met een paar blokjes oude kaas, en boterhamworst met augurk. Heerlijk!
Vandaag heb ik 17 gram koolhydraten binnen gekregen.

Donderdag
Ik start mijn dag zoals de andere, maar krijg verdorie om 10.15 uur alweer een knorrende maag. Hoe kan dat dan? Dat heb ik nog niet eerder gehad. Heb het uiteindelijk volgehouden tot 12.00 uur en ben gauw mijn sla-bak uit de koelkast gaan halen. Na een stukje Zeeuws Spek en een paar blokjes oude kaas, gaat het weer goed en houd ik het makkelijk vol tot mijn worteltjes om 15.30 uur.
Het avondeten bestaat uit verse sperzieboontjes met een karbonade en aardappeltjes voor de kleine heer des huizes. Maar oef, wat lonken die aardappeltjes, terwijl ik normaal helemaal niet gek ben van gekookte aardappels. Is dat nou het afkicken wat gaat komen? Ik geef er lekker niet aan toe!
Vandaag heb ik 18 gram koolhydraten gegeten. Ik ben trots, maar merk wel dat ik het nu wat lastiger begin te krijgen :-(.

Vrijdag
De koelkast is zo goed als leeg, dus vandaag geen kipfilet door mijn sla, of een lekker stukje grillworst. En dat maakt het aan het einde van de dag wel lastiger. We hebben dan ook heerlijk een patatje gehaald. Ik kwam erachter dat in een frikandel vrij weinig koolhydraten zitten, dus daar heb ik van genoten. Een paar patatjes gingen net over de grens: vandaag 28 gram koolhydraten binnen gekregen.

Zaterdag
Een heerlijk drukke dag met heel veel opruimen en schoonmaken in huis. ’s Avonds had ik nieuwjaarsreceptie van de toneelgroep en daar mocht ik van mezelf lekker eten van het buffet. Een rundvleessalade, twee stukjes stokbrood en een paar frietjes is wat ik heb gesmokkeld. De varkenshaas was heerlijk én koolhydraatarm. Totaal heb ik door die smokkelavond 51 gram koolhydraten gehad.

Zondag
De dag van nóg een verjaardag. De dag van zelfgemaakte eierkoeken van manlief. Maar vooral de dag van gewoon netjes koolhydraatarm eten. In totaal heb ik vandaag 16 gram koolhydraten binnen gekregen.

Tussenstand: -/- 5,7 kg

Plan komende week
Lekker zo doorgaan! Ik voel me goed en ben prima afgevallen :-).

Weekly update 7: Mel’s fitter body challenge

Ik kan weinig zeggen van deze week, behalve dat ik er niet trots op ben. De knop weer omzetten na de feestdagen is nog niet gelukt. Er is gesnaaid, te weinig gekookt en teveel eten afgehaald en thuis bezorgd. 

Afgevallen? Reken daar maar niet op. 

Normaal ben ik niet zo van de scheldwoorden in mijn blogs, in het ergste geval gebruik ik dan maar een hekje of sterretje, maar hier komtie: wat een kloteweek! Ik vind dat ik gefaald heb, ik voel me schuldig en begrijp er weer eens niets van. Wáárom is iets wat zó simpel lijkt, zó moeilijk en frustrerend? 

Op vrijdag heb ik voor deze week de moed opgegeven, ik heb alles wat ik lekker vind nog één keer gegeten dit weekend en vanaf morgen is het klaar, afgelopen, basta. Jaja, lekker geloofwaardig, Mel… Maar dit is écht mijn plan.

Allereerst wil ik mijn weegmoment verschuiven van zondag naar maandag. Daarmee zal ook mijn wekelijkse blogmoment een dag opschuiven naar de maandag. Ik wil een paar weken lang zoveel mogelijk koolhydraten mijden, om het afvalproces goed op gang te brengen. Maximaal 20 gram koolhydraten per dag zou het moeten doen, op die manier ben ik al eens eerder 20kg afgevallen. 

Zoals ik het nu voel is morgen het begin van de rest van mijn leven. Maar is dat niet elke dag, zodra je wakker wordt?