Recensie Enge Buren: RUK!

Het begon allemaal tijdens onze Sinterklaasviering, waarin mijn zusje en ik onze ouders (en onszelf) kaartjes gaven voor een show van Enge Buren: RUK!

Gisteravond was het zover. We hebben eerder al twee andere shows gezien van deze heren en het feit dat we ook voor de derde gingen zegt eigenlijk al genoeg.

Enge Buren is een muzikaal cabaret trio, bestaande uit Bep, Bob en Bram (ja, gelukkig inderdaad artiestennamen..). Later zal ik jullie trakteren op de trailer van deze show.

Enge Buren: RUK!
Enge Buren: RUK!
 
In deze show staan de specifieke muziekvoorkeuren voor mannen en vrouwen centraal. Zo is de muziek van Luv’ echte vrouwenmuziek, totdat je de muziek uitzet… Dan wordt het mannenmuziek. Alle clichés over mannen en vrouwen worden uitvergroot, waarbij wij vrouwen er natuurlijk wat slechter afgeschilderd worden. Zo zouden vrouwen per dag 4.000 woorden gebruiken om zich uit te drukken en mannen maar 300. (Mijns inziens zegt dat natuurlijk ook iets over de woordenschat voor mannen.)

Daarnaast komen de specifieke kenmerken van Enge Buren terug in elke show. Deze heren zijn keien in enorm maffe mimiek en hele gekke dansjes die helemaal nergens op slaan en juist daardoor enorm op de lachspieren werken. Daarnaast staat de interactiviteit met de zaal centraal, wat enigszins eng is op het moment dat je vooraan of aan de zijkant van zaal zit.
Maar als je denkt dat je alleen maar naar grappige teksten en dialogen gaat kijken en luisteren heb je het mis. Zelfs met die vrolijke noot zit er in sommige nummers absoluut een goede boodschap (met een knipoog).

Maar laat ik absoluut niet vergeten hoe ont-zet-tend muzikaal deze heren zijn. Gedrieën spelen ze bijna alle instrumenten (inclusief wasborden en zagen en vijlen) en zingen ze ook nog eens fantastisch. Van héél hoog (zijn jullie echt allemaal mannen?!) naar héél laag, alles klinkt goed en zuiver, waardoor je soms (héél soms) ook nog eens even vergeet dat je eigenlijk vooral naar belachelijk grappige teksten aan het luisteren bent.

Tijdens de show zit je in een achtbaan van verschillende reacties:
Herkenning in de enorm uitvergrote clichés
Genieten van de enorme muzikaliteit
… en daardoor af en toe de grapjes missen
Je buurvrouw aantikken omdat in dát specifieke nummer toch wel een erg duidelijke boodschap zat
Je buurvrouw aantikken omdat je allebei van mening bent dat dít misschien toch wel nét iets té grof was, maar we vinden het toch stiekem grappig (de opmerking: “déze hebben ze bewust na de pauze gedaan, want dan kan niemand meer weggaan.” viel in dit geval)
Constant moéten blijven kijken naar ‘die ene’ met die enorm gekke mimiek en de gekke dansjes…
Kortom: ik heb er nu ongeveer 450 woorden aan gespendeerd (de overige 3.550 heb ik al verbruikt vandaag) en ik heb nog steeds het gevoel dat het plezier wat ik heb gehad gisteravond niet heb kunnen doorgeven aan jullie!

Enge Buren: Als jullie dit lezen, ga zo door en mij zien jullie bij de volgende show in Tukkerland zeker weer terug! Eén puntje van kritiek: Ik heb écht de duckwalk gemist bij jullie versie van AC/DC :(.

En lieve lezers: ik had jullie de trailer van deze show beloofd. Je ziet hier maar een kleine impressie, maar mijn advies: koop een kaartje, ga gezellig een avondje uit en heb enorm veel lol!

Aangezien ik nu ruim 200 woorden over mijn grens van vandaag ben, zal ik gauw mijn mond houden, op aanraden van de Enge Buren…